Opnaardenoordkaap24

Woensdag 29 juli.
Er zijn zeven campers  op de "oude" camperplaats vannacht blijven staan. Er zijn bijna geen voorzieningen meer.  Alleen een droog toilet. Jammer, want het is een prima plek ondanks de hoogte van 600m. De c.pl. is te vinden: N 61.76514 en O 006.50341.
Byrkjelo is maar tien kilometer verderop, maar heeft geen camperplaatsen. Het weer werkt niet helemaal mee, want het is bewolkt.
We beginnen de dagtrip gelijk met een 7% afdaling en de nodige hairpins.  Na de veerboot  Dragsvik-Vangsnes, willen we een plaats zoeken.
In  Skei nemen we de tijd om te internetten. Zus Magda is jarig en die kunnen we al rond tien uur feliciteren. Het verslag van gisteren en wat foto's zijn snel geplaatst.
We volgen de 63 tot Moskog en beginnen dan aan de vermaarde R 13. Zoals vermeld zijn we op 600m. begonnen en dalen we af naar fjord hoogte, te weten: zee niveau. Dat loopt toch een beetje anders...
We blijven op een hoogte van 200m. rijden en steeds water aan onze rechterkant.
Bij Moskog begint de  Rv13 naar Dragsvik. De weg heet de Gaularfjellet en is 83 km. lang. 
Het is een zeer afwisselende weg. We zien grote boerderijen, rivieren, meren, bergen en dalen en niet te vergeten watervallen. Toevalligerwijs bezoeken we de grootste waterval bij Likholefossen. Daar is zelfs een stalen brug over het wild stromende water gelegd. Spectaculair om er over te lopen. We maken foto's vlak bij het water en de filmcamera legt ook het lawaai vast. Vanaf de waterval  lopen er wandelroutes, variërend van 2 tot 12 km., door het landschap.
Op een gegeven  moment komen we zo goed als op het zee niveau te rijden en kunnen we wat vaart maken. Dat duurt niet lang, want de weg begint weer te stijgen tot maar liefst 720m. Op die hoogte zijn er vrijwel geen bomen meer. De boomgrens ligt in Noorwegen op 800m. Meestal stoppen we maar kort om het overige verkeer niet te hinderen, maar op de top kunnen we wat langer blijven staan. Er wordt daar gewerkt aan een hyper modern gebouw, dat o.a. moet dienen als uitzicht punt. Het overzicht  is overweldigend, vergelijkbaar  met de Trollstigen. De afdaling met de nodige hairpins verloopt zeer voorspoedig, want er komt geen enkele auto tegemoet.
Wat moet ik nog over de veerboot zeggen? Het zelfde zéér oude liedje.......We geloven het haast zelf niet: aankomen, betalen, oprijden en varen maar. Gedurende 30 minuten varen we over de Sognefjord. Dat is de langste (185 km.)en diepste (max. 1308  m. )fjord van Noorwegen.
Een parkeerplaats vinden na de veerboot is ons doel, maar dat gaat niet lukken. 
Het vervolg van de R13 loopt vanuit Vangsnes naar Voss. We hebben geen hoogtekaart bij ons, maar het zal wel goed komen........De weg zal wel redelijk vlak zijn. Dat is een illusie, merken we al snel, wanneer we het leuke plaatsje Vik uit rijden. De weg loopt fors omhoog. De 2e versnelling moet vaak worden ingeschakeld.  Net als bij vrijwel alle beklimmingen ontbreekt er een vangrail. De Noren gaan kennelijk uit van de oplettendheid van de chauffeur. We vallen van de ene verbazing in de andere. Sneeuwwanden van meters hoog en meren bedekt met  sneeuw en ijs. Vlak voor de tunnel van ruim 1100 m. lang, stoppen we om  te filmen en foto's te maken. Hier overnachten? Toch maar een stukje doorrijden. Na de tunnel, we zijn inmiddels op een hoogte van 1000m., zien we een groot meer dat vrijwel geheel bedekt is met sneeuw en ijs. Hier en daar is de sneeuw prachtig blauw. Nog maar nauwelijks bekomen van deze verbazing, wordt de sneeuwlaag dikker en dikker. Jammer dat we onze langlauf latten niet bij ons hebben. Amper een minuut later zien we twee langlaufsters net van hun ski's stappen. Daar moeten we meer van weten. Els maakt foto's van ze en ik interview ze "op camera". Beide dames zijn wetenschapper. Ze moesten vandaag werken voor Starkraft (?) en de meteorologie. Niks te fun langlaufen maar gewoon een skitocht van drie uur !
Op deze plek is zomerski mogelijk. 1000m. Hoogte  en 29 juli en dan zomerski. Het mankeert er nog maar net aan of we komen Ole Einer Björndalen, Petr Northug of Marit Björgen tegen. Olympisch kampioenen trainen ook in juli.
Een paar honderd meter lager is een dorp van vakantiehuisjes en een paar hotels te zien. Myrdal heet het oord en zal vast wel bekend zijn in Nederland, want er voetbalt een jongen in het shirt van Ajax.
Uiteindelijk stoppen we na 206 km. Gesloopt zijn we. Ook deze dag zullen we niet licht vergeten. Van de zeven toeristische routes in Noorwegen was dit de derde die we dit jaar hebben gereden. De Atlantic en de Trollstigen gingen er aan vooraf.
De R13 is een absolute aanrader voor ervaren chauffeurs, maar doe die trip in twee dagen.
We hebben vandaag minstens 2400 hoogte meters overwonnen. Een zware etappe in de Tour de France.