Opnaardenoordkaap27

Maandag 3 augustus. 
Elke dag is anders...
De morgen begint met grijs weer. Het is de grote vraag of de zon nog doorbreekt. In Rjukan is er een info bureau en daar gaan we kijken wat het weer bericht zegt.
Natuurlijk gaan we ook gebruik maken van internet. 
Het gaat er allemaal gemoedelijk aan toe op het info  bureau. In een hoekje staan twee stoelen en de internet code hangt er bij. Verslag 26 staat snel op de blog en de foto's laten zich deze keer wat makkelijker plaatsen.  Familie en vrienden weten waar we zitten. 
Als het "werk" er bijna op zit, komt het Nederlands echtpaar, dat we in Voss hebben ontmoet, de info binnen. Ze zijn nog steeds enthousiast over Noorwegen en willen graag weten wat wij gaan doen.
We zien dat de zon inderdaad doorbreekt en dus gaan we naar de Gausta. Dat is met z'n 1883m. de hoogste berg uit de wijde omgeving. De parkeerplaats is tevens camperplek. Nauwelijks buiten Rjukan begint de 12 km. lange steile klim ( 10%) naar het parkeerterrein. Vrijwel de hele weg in de 2e versnelling.
Eenmaal boven op 1170 m. is het één puinhoop. Honderden auto's op of bij het parkeerterrein! Waar moet de camper staan? We zien een mogelijkheid en vijf minuten later staan we toch maar mooi tussen alle auto's.
We zien nu de Noren op z'n best. Als er honderden auto's staan moeten er waarschijnlijk wel duizend (!) mensen op de helling lopen. Van piepjong ( 3jaar) tot mensen van onze leeftijd klimt of daalt op/van de Gausta. Iedereen is sportief en goed gekleed, draagt bergschoenen, heeft een rugzak en drinken bij zich. Wat een verschil met bijv. het berg beklimmen in Oostenrijk. Hier geen  mensen op sandalen of teenslippers in T-shirts.
We vinden het opvallend dat er zoveel jeugd aanwezig is. Soms alleen, soms met de hele familie. Iedereen is vrolijk , zelfs de aller kleinsten zeuren niet en hebben geen moeie benen. Kom daar in Nederland eens om.
De klim is zeer de moeite waard. In het begin nog een paadje, maar al gauw wordt het  klauteren over de rotsen. Gelukkig moeten we zo nu en dan ook eens fotograferen of filmen... De berg en zijn omgeving is zeer fotogeniek en de blauwe  lucht werkt weer mee.  De Hardangervidda is goed te zien, net zoals de vele meren in de omgeving. De wind is bijna gaan liggen, je hoort alleen het weinige praten van de mede bergbeklimmers.
Tegen vijf uur besluiten we om terug te keren, ondanks dat we niet helemaal boven zijn. Waarschijnlijk zijn we nog 150m. onder  de top, maar dat kost nog een uur klimmen. Toch maar mooi op zo'n 1700m. hoogte geweest, dus bijna 600m geklommen.  
Om zes uur is het nog steeds druk op het parkeerterrein. We besluiten om hier te blijven en eens te camperen op hoogte. Zeker zeven andere camperaars vergezellen ons. De kachel zal wel weer aan moeten, maar dat is geen probleem. Genoeg lpg aan boord. Wat zal de sterrenhemel mooi zijn. Geen andere lichtbronnen dan de sterren en de maan! Morgen vroeg op om naar de stilte te luisteren.....