Opnaardenoordkaap20
Door: Kees
Blijf op de hoogte en volg Kees
24 Juli 2015 | Noorwegen, Åndalsnes
Dinsdag 21 juli
Afscheid van de Rv17.
De zon schijnt uitbundig wanneer we wakker worden. Het is vrij vroeg en Els gaat onmiddellijk foto's maken. Even later reizen die per whatsapp naar Nederland.
De veerboot van Hofles naar Lund is de laatste uit de serie van zeven. Hij vaart slechts om de twee uur.
Tot Namsos over de 769 is het weer genieten van het landschap. De lage waterstand van de fjord levert mooie kleuren op. We rijden van het ene naar het andere eiland. Zeker vier bruggen en een paar tunnels liggen op de route.
In Namsos staat heel goed aangegeven waar het lpg station is. Na het aansluiten van de slang, is het opstarten wat onduidelijk. Je moet namelijk met je Visa kaart voor een bedrag kiezen. F2 staat voor NKr200. Daar kiezen we voor. Als je te veel hebt betaald, krijg je dat later retour.
Na Namsos rijden we weer op de Rv17. Het is een saai stuk. Veel veeteelt en akkerbouw. Heel veel velden met soorten graan.
Steinkler is een grote plaats met een modern groot winkelcentrum. De grote parkeerplaatsen staan bijna vol. Bij de afrekening bij een super merken we weer dat het leven behoorlijk prijzig is in Noorwegen.
Steinkler is de laatste plaats van de Rv17. Het begon allemaal in Bodø . Na meer dan 600km. rijden we weer op de E6. Een doorsnee weg. Je kunt er redelijk doorrijden. Meestal met een maximum van 70. Zo nu en dan doet de 5e versnelling weer mee en dat is lang geleden. De bevolkingsdichtheid is hier duidelijk groter dan we van boven de poolcirkel gewend zijn. We rijden van dorp naar dorp en vaak staan er heel mooie huizen.
Het vinden van een plaats om te overnachten is niet simpel. Uiteindelijk vinden we bij toeval een heel mooie plek. Neem de afslag naar Stjørdal ( 40/50 km. vóór Trondheim ) en na 100 m. ben je van de E6 af en sta je op een vrijwel nieuwe parkeerplaats. Een zeer modern toilet gebouw, een goede sanizuil en een aantrekkelijke aankleding van het "terras" met leuke zitjes, maken het een heel goede aanvulling op de bestaande overnachtings plaatsen.
Om 23.00 uur besluit ik om licht aan te doen in de camper....Ondanks dat het helder weer is wordt het een beetje donker. Misschien zien we de maan ook weer eens na zeven weken van afwezigheid.
Woensdag 22 juli.
Het zal wel een overgangsdag worden, dachten we vanmorgen.
Een paar groepjes Noren zitten buiten aan het ontbijt, sommigen onder het afdak, anderen in de open lucht, als wij de camper richting Trondheim sturen.
Over de E6 is onvermijdelijk dat er langs elektronische tolpoorten gereden moet worden. Ten noorden en zuiden van Trondheim staan er meer dan genoeg. Wij hebben ons niet laten registreren, dus krijgen we de rekening thuis gestuurd (of niet?). In totaal rijden we zeker door zes lange tunnels, sommige meer dan 3km.
Bij het atletiek stadion is er nog één plaats vrij en die is voor ons. Naar het centrum is het een kwartier lopen, geen probleem dus.
In de vorige eeuw(!) waren we hier eerder. We zijn benieuwd hoe het nu is in het centrum en bij de brug.
In het oude centrum is er weinig verkeer. Het is ruim opgezet en er is een uitgebreid winkelgebied. Natuurlijk overdekte winkelcentra.
In de wijk Bakklandet ligt de Bybrua , de rode houten brug. Op de brug maken we een praatje met een jong Nederlands stel. Zij zijn enthousiast over Noorwegen en wij doen er een schepje bovenop.
Bakklandet is een levendige wijk met houten winkeltjes, pakhuizen en huizen. Helaas is er ook veel leegstand. Het blijft indrukwekkend om zoveel huizen op palen te zien staan.
Het is niet ver lopen van de beroemde brug naar de Nidarosdomkirken. Deze kathedraal uit de elfde eeuw is tegen betaling van NKr 50 te bezichtigen. De voorgevel is indrukwekkend met een glas-in-lood rozet. Op de meeste foto's te zien.
Als we wegrijden van de parkeerplaats, wordt onze plaats binnen de kortste keren door een ander ingenomen. Trondheim is in trek.
We willen vandaag in Halsa komen en moeten daarvoor zeker nog 150km. rijden. Via de E6 en de E39 zal dat wel snel gaan. Dat klopt tot we vrij onverwacht de E39 op moeten. Het landschap is plotseling veranderd. Geen snelweg , maar een weg met veel bochten en hellingen en afdalingen. We zien weer bergtoppen, waarvan sommige met wat sneeuw bedekt zijn en wat kleine huisjes. Voortdurend is de fjord aan onze rechterhand. Op een gegeven moment rijden we zelfs op een hoogte van 380m. Niet op gerekend maar wel heel mooi. De bloemenpracht is dan wel minder uitbundig dan we gewend zijn, maar zeer de moeite waard. Aan de borden te zien komen hier herten voor.
We hebben totaal geen haast en genieten van de omgeving. Een met zijn lichten knipperende Noor heeft wel haast. Even later weten we waarom. Hij moet de veerboot nog halen. Eigenlijk vinden we dat een goed idee en besluiten we om vandaag ipv morgen over te varen. Als wij aan boord zijn vertrekt de boot. De haastige Noor kijkt zeer verbaasd (?), als we hem op het dek passeren.
Twintig minuten later staat de camper in Kanestraumen naast twee andere Nederlandse campers op het parkeerterrein van de veerboot. Ons uitzicht is de fjord, waar we elke 20 minuten een veerboot zien komen. De laatste boot vaart af om 00.40 uur.
Bepaald geen overgangsdag, maar een met aangename verrassingen.
Donderdag 23 juli.
We hebben het weer getroffen.
Zoals ik gisteren schreef staan we al aan de goede kant van de fjord. Het levert tijdwinst op. Dat bleek vandaag wel. Op het tijdstip dat we hadden willen overvaren valt de veerboot uit, wegens een technisch probleem.
We moeten naar Vevang waar we Wilma en Mike terug zullen zien. Ze staan op een leuke c.pl. vlakbij een natuurgebied.
Na de koffie gaan we een gezamenlijk doel opzoeken: de Atlantic road.
De weg tussen Kristiansund en Molde is de Nationale toeristenweg. Deze weg wordt d.m.v. bruggen over een aantal eilandjes geleid. Kosten van het geheel: € 122 miljoen. Toeristen zijn er genoeg. Op de parkeer plaatsen is het dringen geblazen. De weg is overigens gratis.
Vandaag valt de Atlantic road een beetje tegen. Misschien zijn we té zeer beïnvloed door alle propaganda die we in handen hebben gekregen. Prachtige beelden van een strak blauwe lucht en de bruggen en de eilanden in de volle zon. Vandaag is het bewolkt en dat verandert misschien de sfeer.
In de oude veerhaven van Bremsnes nemen we afscheid van Wilma en Mike. Ze gaan nu richting Geiranger en daarna de kant op van Oslo en Gotenburg, waar ze op de boot naar Frederikshavn stappen. Aan de fantastische weken samen, is hier een einde aan gekomen.
Wij rijden van Bremsnes richting Kristiansund. Vlak voor de toltunnel weten we dat er een c.pl. is. Dat blijkt een schot in de roos te schijn. We staan het dichtst van alle campers bij de fjord en hebben een goed uitzicht op de eilandjes in de buurt.
Na onze late avondwandeling zien we de zon al bijna ondergaan. Het levert weer mooie beelden op . Het wordt allemaal nog Mooier, wanneer we voor het eerst in zeker zes weken de maan te voorschijn zien komen. Het " maanlicht " valt op het water en de zon gaat tegelijkertijd onder.....Wat een combinatie.
Er staan zes campers op de parkeerplaats. Zes verschillende nationaliteiten:
Duits, Belgisch, Deens, Noors, Zweeds en wij. Vier Nederlandse studenten, op rondreis door Noorwegen, zetten hun tenten op, op de rotonde vlakbij de parkeerplaats. Ze maken er een gezellige boel van. Op de picknick plaats speelt er één op een gitaar en de mannen drinken er een Noors biertje bij.
Vrijdag 24 juli.
Na regen komt ......geluk.
Na het opstaan ontdekken we dat er een strak blauwe lucht is! Zo snel als mogelijk is, vertrekken we uit de baai bij Kristiansund. Een kwartier later rijden we de Atlantic road weer op, maar nu uiteraard van de andere kant. Nu zien we de "reclameplaatjes" terug. Els maakt veel foto's en ik film waar er maar leuke beelden te vinden zijn. Over een drassig stuk grond klimmen we naar een top voor een nóg beter uitzicht. Daar kunnen we over 360 graden rond kijken.
De blauwe lucht en de witte wolken werken goed mee bij de opnames. De bekende hoge brug is bij alle toeristen in trek. Er is daar redelijk veel parkeerruimte en wij vinden daar ook een plek. Vissers weten deze plek ook te vinden en halen de een na de andere makreel uit het snel stromende water.
Het is leuk om te zien hoe een paar fietsers met een brede glimlach bij de parkeerplaats komen. We hebben het toch maar mooi gehaald lees je van hun gezicht af.
Na verloop van tijd gaan wij aan de andere kant van de hoge brug staan om onze " reportage" te beëindigen. De blauwe lucht, het bijna rimpelloze water, de wolken en wat boten werken nog steeds mee. Deze beelden zullen we niet snel vergeten. Dit is de Atlantic road op z'n best en dat was gisteren wel anders.
Voldaan rijden we richting Andelsnes. Onderweg rijden we door tunnels, nemen een veerpont ( de hoeveelste? ) en komen rond vijf uur bij de haven van Andelsnes aan. Een Italiaans cruise schip is zo aardig om nog ruim een uur te blijven liggen, alvorens naar Spitsbergen te vertrekken.
Wi-Fi vinden we aan de overkant van de parkeerplaats. Terwijl we het thuisfront van onze aanwezigheid op de hoogte brengen begint het te regenen.
Afscheid van de Rv17.
De zon schijnt uitbundig wanneer we wakker worden. Het is vrij vroeg en Els gaat onmiddellijk foto's maken. Even later reizen die per whatsapp naar Nederland.
De veerboot van Hofles naar Lund is de laatste uit de serie van zeven. Hij vaart slechts om de twee uur.
Tot Namsos over de 769 is het weer genieten van het landschap. De lage waterstand van de fjord levert mooie kleuren op. We rijden van het ene naar het andere eiland. Zeker vier bruggen en een paar tunnels liggen op de route.
In Namsos staat heel goed aangegeven waar het lpg station is. Na het aansluiten van de slang, is het opstarten wat onduidelijk. Je moet namelijk met je Visa kaart voor een bedrag kiezen. F2 staat voor NKr200. Daar kiezen we voor. Als je te veel hebt betaald, krijg je dat later retour.
Na Namsos rijden we weer op de Rv17. Het is een saai stuk. Veel veeteelt en akkerbouw. Heel veel velden met soorten graan.
Steinkler is een grote plaats met een modern groot winkelcentrum. De grote parkeerplaatsen staan bijna vol. Bij de afrekening bij een super merken we weer dat het leven behoorlijk prijzig is in Noorwegen.
Steinkler is de laatste plaats van de Rv17. Het begon allemaal in Bodø . Na meer dan 600km. rijden we weer op de E6. Een doorsnee weg. Je kunt er redelijk doorrijden. Meestal met een maximum van 70. Zo nu en dan doet de 5e versnelling weer mee en dat is lang geleden. De bevolkingsdichtheid is hier duidelijk groter dan we van boven de poolcirkel gewend zijn. We rijden van dorp naar dorp en vaak staan er heel mooie huizen.
Het vinden van een plaats om te overnachten is niet simpel. Uiteindelijk vinden we bij toeval een heel mooie plek. Neem de afslag naar Stjørdal ( 40/50 km. vóór Trondheim ) en na 100 m. ben je van de E6 af en sta je op een vrijwel nieuwe parkeerplaats. Een zeer modern toilet gebouw, een goede sanizuil en een aantrekkelijke aankleding van het "terras" met leuke zitjes, maken het een heel goede aanvulling op de bestaande overnachtings plaatsen.
Om 23.00 uur besluit ik om licht aan te doen in de camper....Ondanks dat het helder weer is wordt het een beetje donker. Misschien zien we de maan ook weer eens na zeven weken van afwezigheid.
Woensdag 22 juli.
Het zal wel een overgangsdag worden, dachten we vanmorgen.
Een paar groepjes Noren zitten buiten aan het ontbijt, sommigen onder het afdak, anderen in de open lucht, als wij de camper richting Trondheim sturen.
Over de E6 is onvermijdelijk dat er langs elektronische tolpoorten gereden moet worden. Ten noorden en zuiden van Trondheim staan er meer dan genoeg. Wij hebben ons niet laten registreren, dus krijgen we de rekening thuis gestuurd (of niet?). In totaal rijden we zeker door zes lange tunnels, sommige meer dan 3km.
Bij het atletiek stadion is er nog één plaats vrij en die is voor ons. Naar het centrum is het een kwartier lopen, geen probleem dus.
In de vorige eeuw(!) waren we hier eerder. We zijn benieuwd hoe het nu is in het centrum en bij de brug.
In het oude centrum is er weinig verkeer. Het is ruim opgezet en er is een uitgebreid winkelgebied. Natuurlijk overdekte winkelcentra.
In de wijk Bakklandet ligt de Bybrua , de rode houten brug. Op de brug maken we een praatje met een jong Nederlands stel. Zij zijn enthousiast over Noorwegen en wij doen er een schepje bovenop.
Bakklandet is een levendige wijk met houten winkeltjes, pakhuizen en huizen. Helaas is er ook veel leegstand. Het blijft indrukwekkend om zoveel huizen op palen te zien staan.
Het is niet ver lopen van de beroemde brug naar de Nidarosdomkirken. Deze kathedraal uit de elfde eeuw is tegen betaling van NKr 50 te bezichtigen. De voorgevel is indrukwekkend met een glas-in-lood rozet. Op de meeste foto's te zien.
Als we wegrijden van de parkeerplaats, wordt onze plaats binnen de kortste keren door een ander ingenomen. Trondheim is in trek.
We willen vandaag in Halsa komen en moeten daarvoor zeker nog 150km. rijden. Via de E6 en de E39 zal dat wel snel gaan. Dat klopt tot we vrij onverwacht de E39 op moeten. Het landschap is plotseling veranderd. Geen snelweg , maar een weg met veel bochten en hellingen en afdalingen. We zien weer bergtoppen, waarvan sommige met wat sneeuw bedekt zijn en wat kleine huisjes. Voortdurend is de fjord aan onze rechterhand. Op een gegeven moment rijden we zelfs op een hoogte van 380m. Niet op gerekend maar wel heel mooi. De bloemenpracht is dan wel minder uitbundig dan we gewend zijn, maar zeer de moeite waard. Aan de borden te zien komen hier herten voor.
We hebben totaal geen haast en genieten van de omgeving. Een met zijn lichten knipperende Noor heeft wel haast. Even later weten we waarom. Hij moet de veerboot nog halen. Eigenlijk vinden we dat een goed idee en besluiten we om vandaag ipv morgen over te varen. Als wij aan boord zijn vertrekt de boot. De haastige Noor kijkt zeer verbaasd (?), als we hem op het dek passeren.
Twintig minuten later staat de camper in Kanestraumen naast twee andere Nederlandse campers op het parkeerterrein van de veerboot. Ons uitzicht is de fjord, waar we elke 20 minuten een veerboot zien komen. De laatste boot vaart af om 00.40 uur.
Bepaald geen overgangsdag, maar een met aangename verrassingen.
Donderdag 23 juli.
We hebben het weer getroffen.
Zoals ik gisteren schreef staan we al aan de goede kant van de fjord. Het levert tijdwinst op. Dat bleek vandaag wel. Op het tijdstip dat we hadden willen overvaren valt de veerboot uit, wegens een technisch probleem.
We moeten naar Vevang waar we Wilma en Mike terug zullen zien. Ze staan op een leuke c.pl. vlakbij een natuurgebied.
Na de koffie gaan we een gezamenlijk doel opzoeken: de Atlantic road.
De weg tussen Kristiansund en Molde is de Nationale toeristenweg. Deze weg wordt d.m.v. bruggen over een aantal eilandjes geleid. Kosten van het geheel: € 122 miljoen. Toeristen zijn er genoeg. Op de parkeer plaatsen is het dringen geblazen. De weg is overigens gratis.
Vandaag valt de Atlantic road een beetje tegen. Misschien zijn we té zeer beïnvloed door alle propaganda die we in handen hebben gekregen. Prachtige beelden van een strak blauwe lucht en de bruggen en de eilanden in de volle zon. Vandaag is het bewolkt en dat verandert misschien de sfeer.
In de oude veerhaven van Bremsnes nemen we afscheid van Wilma en Mike. Ze gaan nu richting Geiranger en daarna de kant op van Oslo en Gotenburg, waar ze op de boot naar Frederikshavn stappen. Aan de fantastische weken samen, is hier een einde aan gekomen.
Wij rijden van Bremsnes richting Kristiansund. Vlak voor de toltunnel weten we dat er een c.pl. is. Dat blijkt een schot in de roos te schijn. We staan het dichtst van alle campers bij de fjord en hebben een goed uitzicht op de eilandjes in de buurt.
Na onze late avondwandeling zien we de zon al bijna ondergaan. Het levert weer mooie beelden op . Het wordt allemaal nog Mooier, wanneer we voor het eerst in zeker zes weken de maan te voorschijn zien komen. Het " maanlicht " valt op het water en de zon gaat tegelijkertijd onder.....Wat een combinatie.
Er staan zes campers op de parkeerplaats. Zes verschillende nationaliteiten:
Duits, Belgisch, Deens, Noors, Zweeds en wij. Vier Nederlandse studenten, op rondreis door Noorwegen, zetten hun tenten op, op de rotonde vlakbij de parkeerplaats. Ze maken er een gezellige boel van. Op de picknick plaats speelt er één op een gitaar en de mannen drinken er een Noors biertje bij.
Vrijdag 24 juli.
Na regen komt ......geluk.
Na het opstaan ontdekken we dat er een strak blauwe lucht is! Zo snel als mogelijk is, vertrekken we uit de baai bij Kristiansund. Een kwartier later rijden we de Atlantic road weer op, maar nu uiteraard van de andere kant. Nu zien we de "reclameplaatjes" terug. Els maakt veel foto's en ik film waar er maar leuke beelden te vinden zijn. Over een drassig stuk grond klimmen we naar een top voor een nóg beter uitzicht. Daar kunnen we over 360 graden rond kijken.
De blauwe lucht en de witte wolken werken goed mee bij de opnames. De bekende hoge brug is bij alle toeristen in trek. Er is daar redelijk veel parkeerruimte en wij vinden daar ook een plek. Vissers weten deze plek ook te vinden en halen de een na de andere makreel uit het snel stromende water.
Het is leuk om te zien hoe een paar fietsers met een brede glimlach bij de parkeerplaats komen. We hebben het toch maar mooi gehaald lees je van hun gezicht af.
Na verloop van tijd gaan wij aan de andere kant van de hoge brug staan om onze " reportage" te beëindigen. De blauwe lucht, het bijna rimpelloze water, de wolken en wat boten werken nog steeds mee. Deze beelden zullen we niet snel vergeten. Dit is de Atlantic road op z'n best en dat was gisteren wel anders.
Voldaan rijden we richting Andelsnes. Onderweg rijden we door tunnels, nemen een veerpont ( de hoeveelste? ) en komen rond vijf uur bij de haven van Andelsnes aan. Een Italiaans cruise schip is zo aardig om nog ruim een uur te blijven liggen, alvorens naar Spitsbergen te vertrekken.
Wi-Fi vinden we aan de overkant van de parkeerplaats. Terwijl we het thuisfront van onze aanwezigheid op de hoogte brengen begint het te regenen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
