Opnaardenoordkaap29

Woensdag 5 augustus.
Wel eens een boot 23 meter zien klimmen? Wij wel.

Een woord vooraf:
Het Telemark kanaal is een waterweg tussen Skien en Dalen. Met het werken aan de verbinding over water is ruim 150 jaar geleden begonnen. Toen het in 1892 klaar was, noemde men het " kanaal " het achtste wereldwonder. Het verbindt de kust van Telemarken met het binnenland via een systeem van acht sluizen complexen. In de route zijn veel natuurlijke meren opgenomen en die meren zijn met elkaar verbonden. Alles werd met de hand gedaan.
Er varen  drie originele boten op de route. De Hendrik Ibsen, de Victoria en de Telemarken. Toeristen kunnen de hele of een gedeelte van de route mee varen. Trek voor de hele route een week uit! Kostprijs NKr. 975.  Voor de kortste route betaal je NKr. 275.
Plezier jachten, kano's en kayaks mogen de route, tegen betaling ook varen.
Een plezierjacht kleiner dan acht meter, die de route Skien- Dalen wil varen betaalt NKr 2100.


De zon schijnt als we nog vóór het ontbijt naar buiten gaan. Naar de reden van het naar buiten  gaan moeten we zelf gissen. We hebben een man met een fototoestel om z' n nek naar de haven zien rennen. Dus moet er wat bijzonders aan de hand  zijn. Dat blijkt te kloppen. M/S Victoria vaart de haven binnen. Dit historische schip doet op z' n reis van Skien naar Dalen over het beroemde Telemarkkanaal onze verblijfplaats Kviteseid aan. Met een drietal signalen verwelkomt hij de mensen  op de kade. Leuk om dit mee te maken, omdat wij vandaag van plan zijn om een deel van het Telemarkkanaal te bekijken met z' n sluizen.
Bij de info in Rjukan hebben we een boekje over het kanaal meegenomen, zodat we gericht kunnen zoeken naar de sluizen complexen. Die zijn meestal niet langs drukke doorgaande routes, dus kiezen we de weg langs het Flåvatnet meer. De weg loopt door het bos en langs het grote meer. De hei staat er in bloei. De anders zo mooie witte mossen zijn nog niet op kleur. 
In het plaatsje Kjeldal zien we eerste sluizen. Schepen moeten hier door middel van twee sluizen een hoogte van drie meter overwinnen. Wel leuk om te zien, maar een schip erbij zou leuker zijn.
Op een tijdtabel lezen we dat om 16.00 uur M/S Telemarken in de sluizen van Ulefoss moet zijn. Dat moeten we natuurlijk zien.
In Lunde is er ook een sluis, maar die slaan we over, want in Vrangfoss moet een wel erg groot complex zijn. 
We geloven onze eigen ogen niet, wanneer we daar aankomen. Door middel van zeven(!) sluizen moet een schip maar  liefst 23 meter hoogte/diepte overwinnen. Schitterend om te zien, maar ja geen schip in de sluizen.
In verband met de tijd slaan we de sluis van Eidsfoss over en gaan op Ulefoss aan. 
Ja hoor, we hebben het weer voor elkaar. Net als wij Ulefoss binnen rijden zien we een schip varen. Vlug parkeren we de camper en lopen met de camera's naar buiten. Op dat moment vaart de M/S Telemarken de eerste sluis binnen. De deuren worden met de hand gesloten door twee medewerksters. Als dat is gebeurd, opent een medewerker een van de twee kleppen in de andere sluis, zodat het water kan zakken. Dit proces duurt ruim vijf minuten. Ondertussen vermaken de vele passagiers zich met het bewonderen van het snel zakken van het schip. Als het water op niveau is, vaart het schip een stukje door en begint alles weer opnieuw. In totaal zijn hier vier sluizen nodig om de hoogte/ diepte van 11 meter te overbruggen. Fascinerend  om te zien. Na een goed half uur vaart de Telemarken, weliswaar 11 m. lager, rustig richting Løveid.
De koek is echter nog niet op, want er ligt een particulier jacht te wachten tot het naar boven mag! 
Het hele proces ontwikkelt zich nu in omgekeerde volgorde. De bemanning zwaait ons toe ,wanneer ze op het hogere niveau kunnen uitvaren. Ze hebben gemerkt dat er veel foto's en film van ze gemaakt zijn. Iedereen blij. Tot onze niet geringe verbazing zijn er nauwelijks andere toeschouwers dan wij. Het wemelt hier van de toeristen, ook Nederlandse. Alles al gezien? Geen interesse in historie? 
Op weg naar een camperplaats praten wij er veel over in  de trend van: dit hebben wij toch maar weer even gezien!
Hoe dichter we bij Skien komen des te groter worden de huizen. De welvaart is hier goed waar te nemen. De boerderijen zijn ook stukken groter dan in het noorden van Noorwegen. We rijden hier door de "graanschuur" van Noorwegen. Diverse graansoorten groeien op de akkers. Tegen de zuidelijke hellingen zien we al gele halmen. Een teken dat het klimaat hier veel milder is. Dat weten we natuurlijk wel, maar toch.
In Langesund vinden we bij het fitness centrum een goede, gratis plaats. Op advies van een Duitse camperaar mogen we van de douches van het fitness centrum gebruik maken. 
De laatste volle dag in Noorwegen, een vreemd gevoel.

Donderdag 6 augustus.
We willen ruimschoots op tijd bij de boot zijn, om er zeker van te zijn dat de boeking helemaal oké is. 
Op 5 km. voor de haven is er een tankstation. Je kunt daar met credit card of cash betalen. Jammer genoeg is er geen sani station.
Het inchecken levert nauwelijks een probleem op. De dienstdoende dame kan alleen geen Nederlands lezen. We hadden geboekt  op fjordline.nl en dan krijg je uiteraard een Nederlandse uitdraai. Alles wordt duidelijk wanneer onze namen worden  ingetoetst. We mogen plaatsnemen in rij 2 .
Tegen één uur komt de " Stavangerfjord"  de haven binnen gevaren. De eerste indruk is overweldigend. Een prachtig schip met maar liefst 10 dekken. 
Vroeg komen betekent ook dat je vroeg op de boot kunt. We gaan als een van de eersten aan boord en moeten naar dek 5. Het is niet de eerste keer dat we op een dergelijke veerboot komen, dus schrikken we niet als we steil omhoog over een soort " ribbelbaan" moeten. Onze plaats is pal naast een bus, helemaal vóóraan. 
Eenmaal uitgestapt horen we een vreemd piepend signaal. Een gedeelte van het plafond komt naar beneden! Het is natuurlijk helemaal geen plafond, maar een extra dek om auto' s op te zetten. Vernuftig gemaakt en prachtig om te zien. We weten nu zeker dat we geduld moeten hebben om van boord te gaan. De auto's moeten eerst van het plafond dan wordt het gehesen en kunnen we er onder door....
Op het achterdek, 10 hoog, is het heerlijk  toeven. De zon schijnt uitbundig en het zicht op het inschepen, de kade, de fjord en Langesund is zeer de moeite waard.
Vanaf het dek is het ook goed te zien hoe twee campers en een vrachtwagen door een scan van de douane moeten rijden.  De scan is een grote mobiele overkapping die over het te controleren voertuig " trekt". Niet alles oké met de lading?? Hoe word je er uitgehaald? Worden er steekproeven genomen?Interessante vragen. We zijn benieuwd naar het antwoord.
Om 14.53 uur is de Stavangerfjord los van de kade. In plaats van achteruit te varen, draait het enorme schip in de haven om z'n as. Optimale stuurmanskunst in een fjord die echt niet zo breed is.
Het mooie weer zorgt er voor dat er overal voldoende plaatsen zijn om te zitten. Veel mensen genieten van de zon, anderen gaan eten of tax free shoppen.
Er is zelfs voor enig vertier aan boord gezorgd. Om 16 uur entertainment en om 17 uur bingo! We hebben er niet aan meegedaan....
We wisselen nog al eens van zitruimte en komen op een zeker moment het bord 
" tax free shop 100m. links" . Kun je nagaan hoe lang het schip moet zijn.
Als we tegenover een jong Nederlands stel komen te zitten, ontstaat er spontaan een enthousiast gesprek over wederzijdse belevenissen in Noorwegen. Zij met auto en tent en wij met de camper. Zij komen vast nog eens terug en  misschien met een camper. Met de tent door Noorwegen was geen doorslaand succes. De nachten waren koud.  Beter is misschien om van hut naar hut te trekken. Hutten vind je op bijna elke camping.
Even na zeven uur meert de veerboot aan op de kade van Hirtshals.  Welkom in Denemarken. Het ontschepen gaat vlot, zo vlot dat een Nederlandse camperbus bestuurder denkt dat hij  wel even onder het neergelaten " plafond" kan. Een medewerker van de boot kan hem net op tijd tegen houden. 
Een goede kilometer van de kade is een nieuwe camperplaats. Deze gratis plaats is er ongetwijfeld tijdelijk. In de directe  omgeving wordt er namelijk een  nieuwe haven aangelegd. 
Als het donker begint te worden ( wat is dat hier vroeg!), staan er dertig campers op het verharde terrein. De enige  voorziening is een toiletgebouw met zes toiletten.